طرفداران حصین ابلیس

مثله برگ تو دسته باد//وول بزن تو لحظه هاتسخت نگیر که جفت شیش نداد // فکر یار پشتیت نباشآقا من همینم ، لعنتی من // رنگ سختیا رو کم ندیدمجا صبحونه نبوده دم نگیرم // صبح بیدار بشم و شب نمیرمبا کله تو ظرف تونی و خط رو مغز // مکمل ویسکی و قفله فک و لبزدی به بیراهه بیرون جادّه // صدی به یکی ببری با دّلمشتی وقتی کندی برنگرد // هرچی باز کردی در نبندنشو هیزم آتیش جنگ // پاشو در رو از عرصۀ تنگدل نبند به هر انی // فکر نکن که برتریخیلیان که از من سرن و // اما الان موندن عقب چونمن تنهام خداست پشتم و // سختیا رو تو راه کشتمتو متکی به همین باش و // دست بذار رو زمین پاشوکروس [ سوگند ، حسین ]:تو سینه ها، پیچیده خاک ، عقیده ها اسیره باداین شده تصویر دلم از شهره من ، ااای...نه پایه رفت نه جای حرف ، تمامه شهر فضای ترسآسمون ابراتو ببر از شهر من ، ااای...ورس 2 [ صادق ]:حاجی بردن با باختش قشنگه // سوختن با ساختش قشنگهخوب در کنار بد قشنگ و ، مسئله با حل راهش قشنگه // خریم نی که پاش نلنگهیه نگاه میندازم توی آینه // میبینم خودمو که چطور شدم باز چتنمیدونم چی چی منو خواسته // این دختره که چسبیده منو باز سفتزمان م طرفداران حصین ابلیس...

دوباره بارید از آسمون شهر برفزوده ولی پاییز نیومده در رفتمیان پایین از بالا دونه های برفالهی شكر همه چی روبراهه مردهمون که روزی بود اونقدی که روزی بودراضی بود بسش بود دنیا توی دستش بودزیر پاش لغزش شد ، دنیاش بی ارزش شدطرد شد ، سرد شد توی مشکل غرق شدشدش یه نرده مرده بین زنده هاهمیشه تك و تنها دور از اجتماعدیر اومد و زود رفت غرورشو خورد كردامروز و فرداهاش از دیروزش پوچ ترتكوندم شونه هامو اشك روی گونه هاموواسادم رو جفت پاهامو زیر پرچم خدامكندم كلا از همه این آدمای مسخرهحتی شهرم پر تنش هر روزش یه جور پر مسئلههمینه ساز زندگی و غمبا مسیر تارش میمونه با من با پای پیادهیه نگا بنداز توی شب چراغا روشنن توی شهرهمه چی قشنگه اما از این بالا مث بارون و زیر چترحس شاعرانه ندارم اصلا" یك از خودم دو از این آدما خستمکه قفل میشن رو شعرای Freaky فروغ وتلخی حقیقت و شیرینی دروغهمه گمن و یه جوری نقشنیا بكنن یا تو فاز پایین و پرچمیه سری تو همین رنگا می میرن ویه سری تو نخ جیب و نتیجه چند چندحرفام نقده نسیه نیتو گوش خریدار بیار من مسیرو قیرتنها باش چون واست مفیدهمث من یكی كه سایه اش سفیدههمینه ساز زندگی و غم با طرفداران حصین ابلیس...

شبا بیدار تا خود 5 شب کنارم هرکی نشست و منه کله شق گازو گرفتو لایی کشید با شعله پرموسی زیر ...ی که چی شبا بیدار تا خود 5 شب کنارم هرکی نشست و منه کله شق گازو گرفتو لایی کشید چشامون قرمزه بس که بیداری کشید داداشی نه من تو فاز تو نیستم مسیر زندگیم ردیف و پیچو پر ریسکم دوس ندارم هی را به را اسیر پلیس شم روزامم پره دورو ورم جیره خور نیست کم خراب و مست رو زمین های خدا این زندگی انگار ما رو خریداره دو راه چسب زخم ......... من زندگیم اینه تو چی سر کاری الاغ هه هه زندگی بوده نمه به کام گوش پره دور و ورم عینهو زن بکام یه کوه مشکلم اگه بوده تنه به پام یه جوری حل شده قبل اینکه منو ب*ان هوای همو دارم نداریم غم مالی دوباره منو گاری چه فازه سر حالی سطح شهر دوباره منگو دیدی اما تو پیاده ما سواره اینفینیتی شبا بیدار تا خود 5 شب کنارم هرکی نشست و منه کله شق گازو گرفتو لایی کشید با شعله پرموسی زیر ...ی که چی شبا بیدار تا خود 5 شب کنارم هرکی نشست و منه کله شق گازو گرفتو لایی کشید چشامون قرمزه بس که بیداری کشید چای داغ با یه مالبوروی کون قرمز چشما روت اما دنیای تو فول دپرس بیخی حاجی بزارن بگن ابلهه تو طرفداران حصین ابلیس...

هی چه فازه سنگینی همه چی سفید سیاه چیزی رنگی نی بازم منو یه جسم لشو بی حال دوباره رنگه پوسته شده کچه دیوار وای انقد کشیدم که نمیگیره خندم با چشمام قفلم به این آتیشه رو فندک یه اتاق تاریک با بوی دود گاری چه بخت گندی داری تو جیب خالی نگو که هستیم رنگ مشابه من یه عمره رو صورتم خندهقاچاقه من مردم پسر یه عقدم که سر تا پای مسیرو همیشه خوردم به سنگ اگه که مردم و حلال کنید اما آره تا الان ساختم ولی الان بریدم از خودم از همه از میزه محکمه از فکره فرداها که روی مغزمه صادق: من مردم یا زندم دقیق نمیدونم یه زمین خورده خاکی از دنیا بدورم بی خی زندگی شدم که پره پیچو خمه رسیدم تهش کشیدم بیرون کل زیرو بمش اونقد بالائم که نمیتونم حرفی بزنم اونقد میکشم تا بمیرم دل نمیکنم گوشت نشد به تنم اونکه تا حالا خوردم باختم هموناییم که تا حالا بردم ببین قانونشه فرصتاتو پشت سر می زاری اونوقتی که تو رویاهات داری چشماتو میمالی ولش کن بابا بزا یه بارم دنیا ببره قبل اینکه یکی تو رو 3 تا گلوم بزنه حسرت جفت پاهام واسه صاف وایسادن ببین چیه با وجدان خودم داستان دارم این رسمه روزگاره مثله تنه مارهمیپیچه دورتو دستتوزندگ طرفداران حصین ابلیس...

برو جلو هنوز راه بازه مردبا همه غمایی که داری باز تو بخنددردا روی تنم خالکوبیننمیخوام زندگیت بشه داستان منبرو جلو هنوز راه باز مردبا همه غمایی که داری باز تو بخنددردا روی تنم خالکوبیننمیخوام زندگیت بشه داستان مندوباره منمو من جلومون در وروردیهحسم مث تنهایی بعد شلوغیههم خوبه هم بد صبورو تک پربا آدمای دورت از هر جوری بدترنه قصه بلدی نه اهل قصه اینه جنس تقلی نه قسطی زنده ایپاهات راه میره اما دلت کلیدهاخلاق همیشه روش یکی تلی ریدهتو دفنی پشت خاک خاطراتتدل تنگ پولی بعد خانوادهحرفتو قورت میدی تا شنونده شیپر حرفی ولی خب میگی بزنم که چیتا صدای برندت باشه جای بلندترفس تلپی توی خونه پا منقلو لم دادی رو همه کبودیاتو زیر لب میگی این طعم جوونیاستبرو جلو هنوز راه بازه مردبا همه غمایی که داری باز تو بخنددردا روی تنم خالکوبیننمیخوام زندگیت بشه داستان منبرو جلو هنوز راه باز مردبا همه غمایی که داری باز تو بخنددردا روی تنم خالکوبیننمیخوام زندگیت بشه داستان منمنو یه جعبه سیگار وقتی درو دیوارهمه ی شب تا صبح رفیق من بودمن بازم وایسادم دنیامو پاس دادمبا همه سختیاشببین زندگی چیه از نظر تو؟یه نامه عاشقانه لابه طرفداران حصین ابلیس...

سلام رفیق صدای منو داری بگو به من که هنوز سرِحالی هنو میخندی کِیفت کوکه از سفرت بگو از عیش و نوشت میگن اونجا جات خوبه مشتی دیگه خبری از مامور گشت نی بهشتی شدی خوش به حالت میگن فرشته ها هم میدن مشت و مالت اینجا همه چی عین قدیمه چیزی فرق نکرده ولی الله کریمه هنو خورشید میاد سلام میده میره روزام میگذره هواش گوشه گیره چیز تعریفی نیستش زیاد عوض شد فقط لباس مشکیات رنگتم که زد به چاک راست میگفتی سرده خاک دندان روی جگر بگذار می آیم می آیم از این دنیا از این مردم بیزارم بیمارم پُر از دروغ پُر از فریبن نا رفیقن آنجا کاتبانش ساده ان یا همچو آدم ها دقیقند از اون ور بگو خوبه یا بد دستمزداشون چکه یا نقد عشقا مثل همیشه نو میمونه یا مثل اینور بگذره میشه عادت راستی اونجا ابدیه؟ هه ملک با برگ سندیه زندگیا تو مسابقست یا اینکه نه جلویی فکر عقبیه اون ورا صحبت قدرته تو صفهاش میگن نوبتیه هُل نده هر کی لاش دنبال فرصته هنوزم وقت طلاست دوریا قسمته راستی اونجا پرچم کیه یه رنگن دلاش یا باز سنگیه بگذریم اصلا شک چیه میان مثل قدیم فقط شمع دیگه دندان روی جگر بگذار می آیم می آیم از این دنیا از این مردم بیزارم بیمار طرفداران حصین ابلیس...

اوضاع بگی نگی بد نی نهخیره ترینی که تا یجوری پا میگیری میری پی هدفای رنگی ترهه..تند میری خدا جریمت کرد بازپشت سر پُره جریمه اسدوس داری شبا تش جایی خواب بری قصه پرواز و پریدنتیک تاک و شبا بدبین نه باتروز باز میشه تعطیل سگ لاشپنچر شدی ولی مث کم بادوایسادی قوی تر از قبلی ، تنهاایده آل ایده ، آل سر میده پات بعد میده بال نسبیه مث کیفیت تو یه دید اون سخت میشه باز بهتر که بگم من از دید عاممعلومه تش سخت پولو تخته هر روز و شب سگدو تو شهرزندگی اینه از دید جمعپُر بشه چپ تف به شکمگرگ گرگ میخوره که گرگ بشه کم Everything I want I haveMoney, notoriety and rivierasI even think I found GodIn the flash bulbs of the pretty camerasPretty cameras, pretty camerasAm I glamorous? Tell me am I glamorous اگه همه درا قفلن یه راه هست.. چرا هست چه راحت یه راه هس که ساده اسواندی که کلید اراده اس هامقصد دوره چیزی نزدیک نی پس یاد نگیر جایی درگیر شییاد بگیر اگه بدی کردن بت صاف کنی ولی نره لبخندهراه گاه میشه لغزنده یاد بگیر پاشی ولی نه از اون دندههه ..مگه میشه برگردی؟مگه میشه برگردیاین سفره مگه ته تش تلخ نی پ بده بره طرفداران حصین ابلیس...

پیشرو:بعضی وقتا میری تو لکمیزنی تو ظبط ی سی دی تو پکبعدشم میری تو جمع,, بهت میگن اینجا لاس وگاس نیسنمیتونی مثه پاک شاخ ب شاخ شی آآاما لباسام لشو بلند حتی وقتی ک دارم میخونم رپو رومنسچیییییگاهی وقتا کسی پا به پام نیستهیپ هاپ ازم میگیره کام ب کام بیتالان زدی سکته کامل,,در حال ارتکاب جرم دستگیر شدی با این سنو سالتفک میکنی چی میکنه شعرو کاملهمینه اتفاقاته ک ضد حالهعین سابق دور همیم سلطه گَریمفک میکنی گرگیمو توبه کردیمتو واسه من ی موشی ک خورده پنیر.... گنده زدیم مسخرم کردن از عقب درم گذاشتن رفتن هر طرف هههسگ شرف داره ب تک تکوناز منکلی فاصله داری ,کورسنزار با ی فراریبام نامه نگاری کن مثه کار اداریتدنبالم باشبهت هشدارم دادم وقتی باهمدیگه رابطه داریمعاشق کاریم ک وای میستیم توی جاده ی تاریکنمیتونی با یه واژه باشی واسه دلداریممکانیک مخ سوخته ی متالیکتمکاری میکنم با رپ تو خودت بشاشی پسرروی کلماتم بتادین بزنهر جمله من معروفه ب کالیبر ۸باید بگازیم ی دمشاید سه قافیه رپ کردمنمیزارم افکارم زندانی و تکراری بشنمیخوای منو ببینی؟؟واسه ی سال دیگه چشمچون من بیزیم و میگذرونم ی جا دیگه وقتجوری از سرتون میام ت طرفداران حصین ابلیس...

شب تا صبح به فکرِ فردایِ خودتی که چی میشه آخر داری میگردی دنبالِ یه چیزی که واسه دلخوشی بده به تو یه باور خسته دیگه از این زندگی لِهی تو دوس داری به همه چی چرت بگی بری ولی بمونه یه خواب واسه شبت یه سایه بون حتی اگه اگه سایه نده ته میدی به این فکرای عمیق میگی دوری أ این چشمای پلید واسه اینکه تو تکراری نشی هر روز میزنی به ورق امضای جدید دورِ برت همه آدما کمرنگ نمیشه از این حالِ تو بدتر جار دیگه نمیکشی میخوای بری جایی که با همه غریبه شی میرم،میرم،میرم تا تا هر جا که جاده عابره میرم،دیگه سیرم از آدما اِی،صبحه ورق خورد و رفت روزا،ورق خورد و رفت عوض شدش سخت،صدتا هدف بود تو سر زد یه تبسُّم سرد،حسِ تنفر و صبر قلب و روحو خُرده کردیم تنفسو سخت پُر کرده پارو،شِمُرد لحظه ها رو یه بند هم تو جادست چون گُم کرده راه رو نکرد خنده هاشو،کمر بست و پا شد باید یه جا میرسید و میبست فقط لاشو هِی اگه برسه،باید برسه باید برسه تا صبحِ روزِ بعدش همش خاطره شه رو لحظه ها فردا،با کَتِ باز سرحال اون راه بره چِفت هَه میرسه أ راه،یه روز به هر حال یه روز که میشنوه تهِ بازی داور داشت عوض نشد نرفت شکی لایِ باورهاش عقب نی طرفداران حصین ابلیس...

هی هی هی هی چه فازه سنگینی همه چی سفید سیاهه چیزی رنگی نی بازم منو یه جسم لشو بی حال دوباره رنگه پوسته شده کچه دیوار وای انقد کشیدم که نمیگیره خندم با چشمام قفلم به این آتیشه رو فندک یه اتاق تاریک با بوی دود گاهی چه بخت گندی داری تو جیب خالی نگو که هستیم رنگ مشابه من یه عمره رو صورتم خنده قاچاقه من مردم پسر یه عقدم که سر تا پای مسیرو همیشه خوردم به سنگ اگه که مردم حلال کنید اما آره تا الان ساختم ولی الان بریدم از خودم از همه از میزه محکمه از فکره فرداها که روی مغزمه من مردم یا زندم دقیق نمیدونم یه زمین خورده خاکی از دنیا بدورم بی خی زندگی شدم که پره پیچو خمه رسیدم تهش کشیدم بیرون کل زیرو بمش اونقد بالاعم که نمیتونم حرفی بزنم اونقد میکشم تا بمیرم دل نمیکنم گوشت نشد به تنم اونکه تا حالا خوردم باختم هموناییم که تا حالا بردم ببین قانونشه فرصتاتو پشت سر میذاری اونوقتی که تو رویاهات داری چشماتو میمالی ولش کن بابا بزا یه بارم دنیا ببره قبل اینکه یکی تو رو سه تا گل اون بزنه حسرت جفت پاهام واسه صاف وایسادن ببین چیه با وجدان خودم داستان دارم این رسمه روزگاره مثله تنه ماره میپیچه دور دو دست تو ز طرفداران حصین ابلیس...

صورت بی نقاب دو تا چشمِ نیمه خواب با خدا بی حساب یه زمین بی حصار اینا یعنی من منم یعنی کم یعنی دقیقا دوستی که غریبم روزام سخته ولی دنیام شیرین تلخی رنگه ای کاش کی نی رو تنِ تقویمم من اینو فمیدم یه دنیاس که یه روز همه پس میدن گرون واسه خودم یه بوم واسه خدا با رنگهای قشنگ نه رنگای گلها عمیقتر ببین یه دستم سفید پس از من بپرس یا سنگر بگیر تو جنگم که خون با خاکش گل میوش حرف من درختش دلت انتقام تا رنگش بره نگام کن یه کم نه از پنجره سکوت کن دیگه روی سادگی ندو سکوت کن میفهمی واقعیتو اخم کن بهش لمس کن بچش تلخیشو وقتی که دست خورد بهش بازم این منم یه عابری که همه لحظه هاش راه رفت میگذرم زیر پامم صدا برگ باز بازم این منم یه عابری که همه لحظه هاش جا نمونی که دوری سهم ماست همیشه همونی که همه چیشو باخت عقبیمه اتفاق تو چار قدمیمه تازه نیست برام ا قدیمه علنا وقتی نی پ خواب برا چیمه باید باز باشن چشامو این دور و بر و بپان به گ*ا بدم دورو برو جلوترو بخوام له کنم چیزایی که دیدمو اینو خوب بلد بکنم شروع بعد سه کام حبسو بعد بدم مغزو ردیه کم اخمو بعد یه لبخند اومد اون لابه لاها انگار تکون خورد نیشت اینجا خالی طرفداران حصین ابلیس...

برای حمایت از ما میتوانید لوگوی وب ما را در وب خود قرار دهید

طرفداران حصین ابلیس...